Sir Walter Raleigh werd in 1554 geboren in Groot-Brittannië en was van protestantse afkomst. Na verschillende militaire avonturen in onder andere Frankrijk en Ierland kwam Raleigh aan het hof, waar hij zich opwerkte tot een van de lievelingen van koningin Elizabeth I. Een bekend project van Walter Raleigh was de poging tot het koloniseren van Virginia. Hierover kun je in het tweede gedeelte van dit artikel meer lezen. Binnen de spionageafdeling aan het hof van Elizabeth speelde hij een grote rol in de ontdekking van het ‘Babington Plot’, een katholieke samenzwering met als doel een staatsgreep waarbij Elizabeth vervangen zou worden door Mary Stuart.

Roanoke Colony was de eerste Engelse kolonie in Noord-Amerika. Historici zijn al eeuwenlang gefascineerd door het verhaal van deze kolonie, dat meer dan vier eeuwen geleden aanving met een Britse expeditie naar de Nieuwe Wereld onder leiding van Sir Walter Raleigh. De expeditie landde op een eiland voor de kust van North Carolina (destijds Virginia) en onder leiding van Raleigh werd er een nederzetting gesticht. Met toestemming van koningin Elizabeth begon Raleigh in 1584 met een ambitieus project: de kolonie moest binnen tien jaar uitgroeien tot een basis vanwaar de Engelsen Spaanse vloten konden kapen. Raleigh kreeg eigendomsrechten over alle gebieden die nieuw ontdekt werden en stuurde in 1585 honderd mannen naar het eiland om zich er te vestigen. Onder hen bevonden zich wetenschapper Thomas Hariot en kunstenaar John White. Hariot zette het eerste onderzoekslab in de Nieuwe Wereld op en White maakte gedetailleerde kaarten en tekeningen van de inheemse bewoners en zijn nieuwe woonomgeving. Het ging de Engelse kolonisten niet voor de wind. De inheemse bevolking van het eiland voelde zich geïntimideerd door de harde aanpak van de Engelse commandant Sir Ralph Lane. Zij kwamen in opstand en maakten het Engelse bevoorradingsschepen onmogelijk om aan te meren, met voedselschaarste als gevolg. Toen Sir Francis Drake op weg naar huis vanaf West-Indië in 1586 op Roanoke arriveerde, stelden de ontmoedigde kolonisten voor om samen met hem huiswaarts te keren. Zo geschiedde. Kort nadat Drake met alle blanke eilandbewoners vertrokken was, arriveerden er bevoorradingsschepen. De bemanningsleden troffen een verlaten nederzetting aan. Sir Richard Genville, bevelhebber van de vloot, liet vijftien man op het eiland achter en zeilde terug naar Engeland. De indianen hadden ondertussen genoeg gekregen van de buitenlandse bemoeienis en vielen de kleine nederzetting aan, waarop de Engelsen, zwaar in ondertal, de zee op vluchtten. Er werd nooit meer iets van hen vernomen.

Een tweede groep kolonisten - dit keer bestaande uit 115 mannen, vrouwen en kinderen - landde in augustus 1587 op Roanoke Island. Zij vonden er geen warm welkom, maar overblijfselen van wat ooit een bewoonde nederzetting was. Onder de migranten bevond zich John White. De kunstenaar, die er eerder gewoond had, was gepromoveerd tot gouverneur van de kolonie. Omdat de nederzetting tot een ruïne gedegradeerd was en er geen voorraden op het eiland aanwezig waren, keerde hij terug naar Engeland om het eiland opnieuw te bevoorraden. Zijn doel was om vanuit Engeland meteen terug te keren, maar een oorlog tussen Engeland en Spanje gooide roet in het eten. Toen White op 18 augustus 1590, twee jaar na vertrek, eindelijk op Roanoke terugkeerde, ontdekte hij dat er iets gruwelijk mis was: de hele populatie van de kolonie was verdwenen.

White trof geen doden of sporen van geweld of vernielingen aan. De enige aanwijzing die hij vond was het cryptische woord ‘Croatoan’, gekerfd in een boom. Dit zou kunnen verwijzen naar een stam van vriendelijke indianen, die ten zuiden van Roanoke Island leefde. Volgens sommige studies hebben indianen de kolonisten om het leven gebracht, andere wetenschappers denken dat de Engelse kolonisten landinwaarts getrokken zijn en opgenomen zijn in inheemse indianenstammen. Een derde theorie luidt dat de kolonisten door Spaanse troepen uit Florida omgebracht zijn. Tot op heden weet niemand zeker wat er gebeurd is. Het verhaal over ‘the lost colony’ intrigeert nog steeds velen. Zo verscheen in 2007 de film Roanoke: the Lost Colony, die gebaseerd is op het mysterieuze verhaal. Indien je zelf een bezoek brengt aan Roanoke kun je de voorstelling ‘The Lost Colony’ in het plaatselijke openluchttheater bezoeken.

Na het mislukken van zijn acties in Virginia kreeg Raleigh belangstelling voor Guyana, een gebied in Zuid-Amerika. Hij vertrok in 1595 om het legendarische goudland El Dorado te gaan zoeken. Raleigh veroverde onder andere een Spaanse nederzetting op Trinidad en kaapte verschillende Spaanse schepen. Zijn leven nam een hele andere wending toen Elizabeth stierf en opgevolgd werd door Jacobus I, bij wie hij minder in de smaak viel. Nadat Engeland en Spanje een verdrag hadden ondertekend, werd hij wegens hoogverraad ter dood veroordeeld, maar in 1616 weer vrijgelaten om een nieuwe expeditie te ondernemen die geld in het laatje van Jacobus I moest brengen. De Spanjaarden waren niet te spreken over Raleighs acties en eisten dat hij alsnog onthoofd zou worden. Jacobus stemde hiermee in en op 29 oktober 1618 kwam er een eind aan het turbulente leven van Sir Walter Raleigh.