De Mayflower zou aanvankelijk samen met een ander schip naar Amerika vertrekken. Dit was het schip dat de Pilgrims vanuit Nederland weer naar Engeland had gebracht. Dit schip bleek echter lek en moest samen met de Mayflower terugkeren naar de haven. Na deze valse start en de benodigde reparaties vertrok de groep weer. Wederom lekte het schip en de Pilgrims die het na deze tweede mislukking nog niet opgaven, zagen zich genoodzaakt om aan boord van de Mayflower te gaan. De reis naar Amerika duurde meer dan twee maanden. Onderweg waren er twee doden te betreuren en werd er een kind geboren. Het reisdoel was Virginia, omdat de Pilgrims daar een stuk grond toegezegd hadden gekregen om een kolonie te stichten. Maar door de herfststormen die de Mayflower onderweg moest verduren werd het schip uit koers geblazen. De Pilgrims kregen uiteindelijk een stuk noordelijker dan gepland land in zicht: ze waren aangekomen bij Cape Cod, een schiereiland in het huidige Massachusetts. Vanuit daar wilden de Pilgrims eigenlijk alsnog richting Virginia varen, maar de ruwe zee bracht hen op andere gedachten. Uiteindelijk gingen ze voor anker vlakbij het huidige Provincetown. Vanuit deze plek begonnen zij vanaf het schip hun huizen te bouwen op het vasteland. De eerste winter was erg streng, en eiste samen met een besmettelijke ziekte het leven van de helft van de opvarenden. De Pilgrims gaven echter niet op en stichtten de kolonie Plymouth Plantation, die werd vernoemd naar de Engelse haven vanuit waar zij hun reis waren begonnen. In het voorjaar van 1621 verruilden de Pilgrims eindelijk het schip voor hun nieuwe huizen. De Mayflower keerde terug naar Engeland. De kolonie groeide en bloeide, onder andere met behulp van de inheemse bevolking.

Terwijl de Mayflower voor anker lag in de baai beseften de opvarenden dat het land waar zij van plan waren hun kolonie te stichten buiten de jurisdictie van het patent viel dat zij vanuit Engeland hadden meegekregen. Een dergelijk patent was nodig om een kolonie te mogen stichten. Gezien de Mayflower uit koers was geraakt en de kolonie nu buiten het gebied van het patent gesticht zou worden, begon een groep van de opvarenden te twijfelen aan de autoriteit van diegenen die waren aangewezen als de leiders van de groep. Er brak onrust uit onder de Pilgrims en de ‘vreemdelingen’ en men besefte dat er iets nodig was om die onrust de kop in te drukken. De kolonie zou immers geen kans krijgen als de bewoners ervan niet konden samenwerken. Iets dergelijks hadden de Pilgrims ook al zien gebeuren in Jamestown, een kolonie die bijna ten onder was gegaan aan het gebrek aan doeltreffend bestuur.

Dit besef zou leiden tot het ondertekenen van de Mayflower Compact. In november werd dit ‘contract’ ondertekend door 41 mannelijke Pilgrims, die nu de Pilgrim Fathers worden genoemd. Zij spraken af dat ze een overheid zouden vormen die de kolonie zou besturen, omdat de Engelse koning te ver weg was om dat te kunnen doen. Dit ‘tijdelijke’ bestuur, dat bestond uit burgers uit de kolonie zelf, zou ervoor zorgen dat wetten gemaakt konden worden die voor alle kolonisten golden. Het was een regeringsvorm die door de inwoners van de kolonie was goedgekeurd, en die daarom ook voor alle inwoners zou gelden. Deze vorm van bestuur was de eerste vorm van ‘zelfbestuur’ in de huidige Verenigde Staten. In het Compact werden kerk en staat van elkaar gescheiden in een door burgers goedgekeurde overheidsvorm en werd er gestreefd naar rechtvaardige en gelijke wetgeving. Met het Mayflower Compact was dus een contract getekend dat de bewoners van Plymouth Plantation aan elkaar verbond. Het was een sociaal contract dat ervoor moest zorgen dat de kolonisten de kans kregen hun kolonie op te zetten, zolang ze nog geen officiële documenten uit Engeland hadden ontvangen.

Door sommigen wordt en werd de Mayflower Compact gezien als een voorloper van de latere Onafhankelijkheidsverklaring. Het was een van de eerste geldende ‘wetten’ in de huidige Verenigde Staten en wordt wel gezien als het eerste document dat een vorm van zelfbestuur in dat gebied bewerkstelligde. Hoewel de Mayflower Compact zelf ten tijde van de Onafhankelijkheidsverklaring bijna vergeten was, geloven sommigen dat het ideaal van zelfbestuur sinds de Compact nooit meer is vergeten. Zo was de Compact een soort ‘opstapje’ voor de Onafhankelijkheidsverklaring. Het document, dat zelf verloren is gegaan en overgeleverd is via een kopie in een boek, wordt door sommigen gezien als fundering voor de verklaring die 150 jaar later getekend werd.

Anderen stellen dat dit allemaal overdreven is. De ondertekenaars van de Mayflower Compact zagen zichzelf als Engelse onderdanen en wilden zich niet van de kolonie afscheiden. De vorm van zelfbestuur die zij opzetten was een noodzakelijkheid om de kolonie draaiende te houden, bedoeld om te overleven tot er nieuws was uit Engeland. De Pilgrims verzochten het moederland zelf om een nieuw patent en verkregen dat uiteindelijk ook. Hoe dan ook, de Mayflower Compact is een van de vroegste wetten uit de huidige Verenigde Staten. Daarnaast is de Compact het eerste document waarin gesproken wordt over het idee dat de overheid een overeenkomst moet zijn van de bewoners van het gebied waarin die overheid jurisdictie heeft. De Mayflower Compact leeft vandaag in Amerika nog voort als een soort mythe waarin de Compact gezien wordt als de voorganger van de Onafhankelijkheidsverklaring en de Pilgrims als een soort voorvaders van de Amerikanen, een mythe die voortleeft in verenigingen als de General Society of Mayflower Descendants. Een museum over dit onderwerp in Massachusetts is het Pilgrim Hall Museum in Plymouth.